"మిత్రమా! ఇవ్వాళ రాత్రి hmtv చూడు. రావిశాస్త్రి గూర్చి ఏదో ప్రోగ్రాం వస్తుందిట." అని నా స్నేహితుడు ఫోన్ చేసి చెప్పాడు. నాకు టీవీ చూసే అలవాటు పెద్దగా లేదు. అందులోనూ తెలుగు న్యూస్ చానెళ్ళు అంటే నాకు భయం! కానీ hmtv కె.రామచంద్రమూర్తి సారధ్యంలో నడుస్తున్న చానెల్. ప్రోగ్రాం బాగుండే అవకాశం ఉంది. కావున రావిశాస్త్రి కార్యక్రమం చూద్దామని నిర్ణయించుకున్నాను.
ప్రోగ్రాం పేరు 'వందేళ్ళకథకు వందనాలు'. సాహిత్య సంచికా కార్యక్రమం. సంపాదకుడు గొల్లపూడి మారుతీరావు. ప్రోగ్రాం మొదలైంది. గొల్లపూడి ఆపకుండా మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు. ఈయన సినిమాల్లో వాగుడుకాయ పాత్రలు వేశాడు. బయటకూడా ఇంతే అని అర్ధమైపోయింది.
ఇంతకీ ఈ ప్రోగ్రాం target viewers ఎవరు? 1.ఆయాకథలు ఆల్రెడీ చదివేసి.. చదివిన కథల్ని టీవీలో చూసుకుని కొత్త అనుభూతి పొందేవారా? 2.సమీప భవిష్యత్తులో ఆయారచయితల కథలు చదువుదాం అనుకునేవాళ్ళా? 3.క్రైం వార్తలు, సీరియళ్ళు చూస్తూ పొరబాటున రిమోట్ నొక్కి hmtv లోకి వచ్చేవాళ్ళా? ఎవరికోసమైనా, ఏరకంగా చూసుకున్నా ఒక 'దశ-దిశ' లేని ప్రోగ్రాం ఈ వందేళ్ళకథలు.
పాతపాటల్ని remix చేస్తున్నట్లుగా ఈమధ్య పాతకథల్ని remix చేసే కార్యక్రమాలు మొదలయ్యాయి. ఖదీర్ బాబు చేతిలో 'సాక్షి' ఉంది కాబట్టి, పాతకథల్ని ఆయన శైలిలో రాసేసుకుంటూ పొయ్యాడు. ఆతను 'ఒక గొప్ప సాహిత్య ప్రయోగం చేశాను. మూలబడ్డ పురాతన కథలకి వెలుగునిచ్చాను.' అని అనుకోవచ్చు. మంచిది.
అయితే ఖదీర్ బాబు ఈ కథల్ని ఎవరికోసం రాశాడు? తెలుగుకథ మహా అయితే ఐదారు పేజీలుంటుంది. చదవటానికి ఎక్కువసేపు పట్టదు. ఆ ఓపిక కూడా లేనివాడికి ఒక నమస్కారం. ఎవరూకూడా తెలుగుకథని చదివి ఉద్ధరించనవసరంలేదు. (మంచి కథలు మనని గ్యారెంటీగా ఉద్ధరిస్తాయి. మనం కథల్ని ఉద్ధరించలేం!)
ఈ స్పీడుయుగంలో అందరూ అన్నీ cash చేసుకుంటారు. అందుకే కథల్ని చదివే ఆసక్తి, ఓపికా లేని మారాజుల కోసం (డబ్బు దండిగా సంపాదించి కథ వైపు తొంగిచూద్దాం అనుకునేవారి కోసం) fast food లాగా, twenty over cricket match లాగా ఖదీర్ బాబు రాసేశాడు.
నాకయితే ఖదీర్ బాబు కథనరీతి మిమిక్రీలాగా, ఏకపాత్రాభినయంలాగా అనిపించింది. సరే! ఎందఱో ఈ ప్రక్రియని విమర్శించారు. కొందరు మెచ్చుకున్నారు. ఖదీర్ బాబు చివరికి బీనాదేవి సర్టిఫికేట్ తో బయటపడ్డాడు. అతనికి ఆ మాత్రం తలంటు పొయ్యకపొతే చలాన్ని, కుటుంబరావుల్ని కూడా తిరగరాసే ప్రయత్నం చేసేవాడేమో!
పుస్తకాల్ని చదవలేని సోమరుల కోసం సంక్షిప్తం చేసే ప్రక్రియ ఇప్పటిది కాదు. కన్యాశుల్కాన్ని నార్ల వెంకటేశ్వరరావు abridge చేశాడు. మన చిన్నప్పుడు text book కి గైడ్ ఉండేది! అలాగన్నమాట. ఈ గైడ్ వల్ల నార్ల సాధించింది ఏమిటో తెలీదు. సరే! ఆయన కలం, ఆయన కాగితం, ఆయన పబ్లిషర్. మనకి అనవసరం.
మళ్ళీ మన hmtv వందేళ్ళకథకి వద్దాం. తెలుగుసాహిత్యంలో గొల్లపూడి మారుతీరావు స్థానం, స్థాయి ఏమిటో నాకు తెలీదు. తెలీకపోవడం అనేది నా తప్పవుతుందిగానీ గొల్లపూడిది కాదు. నా అజ్ఞానాన్ని మన్నించండి. బహుశా సినిమానటుడు కూడా కావున ప్రోగ్రాంకి ప్రాచుర్యం వస్తుందని అతన్ని ఎంచుకునిఉండొచ్చు.
సెట్ చూస్తే చాలా చౌకగా ఉంది. వందేళ్ళతెలుగు కథేమోగాని.. సెట్ మాత్రం వందేళ్ళక్రితం వేసినట్లు ఉంది. black and white దూరదర్శన్ సెట్లు గుర్తొస్తాయి. ఒక టీపాయ్, రెండు కుర్చీలు. అంతే!
ఈ వందేళ్ళకథకి ఒక editorial policy ఉన్నట్లుంది. ఈ ఇరుకు సెట్లో రచయితకి ఒకకుర్చీ. సదరు రచయిత మరణించిఉంటే ఆకుర్చీలొ రచయిత భార్య, భార్య కూడా పొతే కొడుకు.. మనవడు.. మునిమనవడు. వీళ్ళెవ్వరూ దొరక్కపోతే రచయితగారి పక్కింటాయన! ఈ లెక్కననుసరించి రావిశాస్త్రి లేడు కావున ఆయన కొడుకు గొల్లపూడి ఎదురుకుర్చీలో కూర్చున్నాడు.
పాపం! ఆ అబ్బాయి గొల్లపూడి వాగ్ధాటికి బెదిరిపోయ్యాడు. గొల్లపూడి తన trademark హావభావాలతో రావిశాస్త్రిని పొగడ్తల దండకంతో ముంచేస్తున్నాడు. అప్పుడప్పుడు రావిశాస్త్రి కొడుకుని మాట్లాడనిస్తున్నాడు. ఆ ప్రశ్నలు కూడా చౌకబారు ప్రశ్నలు. 'నాన్నగారు రాత్రిళ్లు రాస్తారా? పగలా? టేబుల్ మీద రాస్తారా? మంచంమీద రాస్తారా?' ఇవీ ఆ ప్రశ్నలు!
కొంతసేపటికి ఆ అబ్బాయి రావిశాస్త్రి కథ నొకదాన్ని కూడబలుక్కుంటూ చదవసాగాడు. గొల్లపూడి ఆ కుర్రాణ్ణి తన తండ్రి కథని పట్టుమని పదిలైన్లు కూడా చదవనీలేదు. లాక్కుని తనే చదవడం మొదలెట్టాడు. ఒక రాజకీయ నాయకుణ్ణి వందమాగదితులు పోగుడుతున్నట్లు రావిశాస్త్రిని పొగుడుతూనే ఉండటం నిరాటంకంగా కొనసాగింది. నాకు వెగటేసింది. ఇదీ hmtv వాళ్ళ సాహిత్య కార్యక్రమం!
hmtv ఒక private channel. కావున వాళ్ళు 'ఇది మా ప్రోగ్రాం. మా ఇష్టం. చూస్తే చూడు. లేకపోతే మానెయ్యి' అనొచ్చు. అంటారు కూడా. నేను, నా బ్లాగు, నా ఇష్టం అని మనంకూడా అనుకుంటున్నాంగదా. అయితే నాకు కొన్ని సందేహాలు. ఆస్తిపాస్తులకి వారసత్వం ఉంటుంది. ఇప్పుడు రాజకీయాల్లో ముఖ్యమంత్రి కుర్చీ కూడా వారసత్వమే అంటున్నారు. ఈ సూత్రం తెలుగు సాహిత్యానికి కూడా apply అవుతుందా?
శ్రీశ్రీ, రావిశాస్త్రి, కుటుంబరావులు తెలుగువారి ఆస్థి. పుస్తకాలపై వచ్చే రాయల్టీకి, కుటుంబ సభ్యులకి సంబంధం ఉంటుంది. అంతే! అంతేకాని ఫలానా రచయిత మనవళ్ళని, మునిమనవళ్ళని దుర్భిణీ వేసి వెతికి పట్టుకొచ్చి ఆ రచయితల వ్యక్తిగత అలవాట్లని చర్చించడం సాహిత్య కార్యక్రమం ఎలా అవుతుంది?
Medical science లో ఎన్ని బ్రాంచ్ లు ఉన్నాయో సాహిత్యంలో అంతకన్నా ఎక్కువే ఉన్నాయి. అనేక పీఠాలున్నయ్. పీఠాధిపతులూ ఉన్నారు! వీరికి చాలా స్పష్టమైన విభజన రేఖలున్నయ్. ఒకళ్లంటే ఇంకొకళ్ళకి పడదు. కొన్ని ఉదాహరణలు రాస్తాను. ముళ్ళపూడి గూర్చి శ్రీరమణ అద్భుతంగా చెప్పగలడు. రావిశాస్త్రి గూర్చి చలసాని ప్రసాద్, చలం గూర్చి రంగనాయకమ్మ, శ్రీశ్రీ గూర్చి కె.శివారెడ్డి.. ఇట్లా అనేకరకములైన రచనలకి వేరువేరు స్పెషలిస్టులు ఉన్నారు.. ఉంటారు. విశ్వనాథ సత్యన్నారాయణని కాళీపట్నం రామారావు చేత విశ్లేషించ బూనడం సరికాదు. మా.గోఖలేకి ముదిగొండ శివప్రసాద్ పనికిరాడు. (గుండెపోటుకి చర్మవ్యాధుల వైద్యం పనికిరాదు).
అంచేత తెలుగు కథలకి పరిచయమో, పొగడ్తో.. అన్నింటికీ anchor ఉదయభానులా ఒకళ్ళే ఉండటం సరికాదు. కథకులందర్నీ అదేపనిగా ఆకాశానికి ఎత్తేస్తుంటే ఇంకా నీ గోలేంటి? నిజమే! కథా పరిచయం, విశ్లేషణ ఒక సీరియస్ సాహిత్య ప్రక్రియ. అప్పుడు మనకి రకరకాల వ్యక్తుల అభిప్రాయాలు, రిఫరెన్సులు అవసరమవుతాయి. పొగడటానికి ఎవరైతే ఏంటి! ఏ తెలుగు పండితుడైనా.. ఏ సన్మాన పత్రాలు రాసేవాడైనా సరిపోతుంది.
hmtv వారి సాధకబాధలు మనకి తెలీదు. ఖర్చు తగ్గించుకుందామనో, సాహిత్యపు ప్రోగ్రాములకి ఇదిచాల్లే అనుకున్నారో తెలీదు. దూషణ భూషణములన్నీ గొల్లపూడి ఖాతాలోకి పోతాయిలే.. మనకెందుకు అనుకున్నారా? లేదా గొప్ప ప్రోగ్రాం అంటే ఇదే అని ఆనందపడుతున్నారేమో! మంచిది. నాకు మాత్రం ఏదో సినిమా నటుల్ని పొగిడే ప్రొగ్రాంలాగా అనిపించింది. అందుకే ఈ ప్రయత్నం ఒక C-grade TV serial స్థాయిలో ఉంది.
అయితే.. hmtv వాళ్ళు తెలుగు సాహిత్యం అంటూ కనీసం (ఎంత చెత్త ప్రోగ్రామయినప్పటికీ) ఒక ప్రోగ్రాం చేస్తున్నారు. అందుకు అభినందిస్తున్నాను. హుందాతనంలో మిగిలిన తెలుగు చానెల్స్ తో పోలిస్తే hmtv ఎంతో ముందుంది. మిగిలిన చానెల్స్ మరీ నాసిగా ఉంటాయి.
కె.రామచంద్రమూర్తి print medium వదిలి టీవీకి వెళ్ళడం వల్ల తెలుగు జర్నలిజానికి నష్టం జరిగిందని భావిస్తున్నాను. ఒకవిషయం గూర్చి అవగాహనతో లోతైన విశ్లేషణ చెయ్యడం, చేయించడం print medium లోనే సాధ్యం. తెలుగు టీవీకి serious journalism అవసరమా? అవసరం లేదనుకుంటున్నాను. సరే! ఇది రామచంద్రమూర్తి career. పూర్తిగా ఆయనిష్టం. మన ఇష్టాయిష్టాలు ఆయనకనవసరం. అడగడానికి మనమెవరం? (నేను hans india పేపర్ చూళ్ళేదు.)
చికాగ్గా నాస్నేహితుడికి ఫోన్ చేసాను. "ఏమి నాయనా! నీకు నామీద ఇంత కోపముందని తెలీదు. ఒక దిక్కుమాలిన ప్రోగ్రాం చూడమంటావా?" అన్నాను.
ఆతను పెద్దగా నవ్వాడు. "ఆ ప్రోగ్రాం అసలుపేరు గొల్లపూడి talk show. జనాలు చూడరని గంభీరత కోసం పేరు మార్చారు. నీకు ఆ ప్రోగ్రాం చూసి కోపం వచ్చింది. నాకు మాత్రం నవ్వొస్తుంది. గొల్లపూడి వాక్ప్రవాహంలో కొట్టుకుపోతున్న అతిధులని చూస్తుంటే భలే కామెడీగా ఉంటుంది నాకు. కాదేది కామెడీకనర్హము!"
"ఆ కామెడీ ఏదో నువ్వే ఎంజాయ్ చెయ్యొచ్చుగా! నా time waste చెయ్యడం దేనికి?"
"హి.. హి.. హి.. నీతో తిట్టించుకోవటం కూడా కామెడీగా ఉంది." అంటూ ఫోన్ disconnect చేశాడు!
(pictures courtesy : Google)
