'అసూబా'ల ఆహార్యం

"మేం అమెరికా తెలుగువాళ్ళం, అక్కడ తెలుగువాళ్ళకి సేవ చేస్తున్నాం." ఈ మాట మనకి తరచూ వినిపిస్తుంటుంది. ఈ మాటల రాయుళ్ళు సూటూబూటూ వేసుకుని హడావుడిగా ఆంధ్రదేశంలో తిరుగుతుంటారు. వీరికి అమెరికాలో ఏవో తెలుగు సంఘాలున్నాయిట. వాస్తవానికి వీళ్ళు తెలుగు రాజకీయ పార్టీలకి సేవకులనీ, తమ సొంత ప్రయోజనాల కోసం తిరుగుతుంటారనీ కిట్టనివారు అంటారు. మనకైతే వాస్తవం తెలీదు. ఈ అమెరికా సూటుబాబుల (ఇకనుండి అసూబా) సేవాతత్పరతకు అభినందిస్తున్నాను. కొన్ని వేలమైళ్ళ దూరానున్నా,  తమ తెలుగుజాతికి వీరు చేస్తున్న సేవకి ముగ్ధుడనవుతున్నాను.     

                     

మన ఎండల్లో, ఉక్కపోతలో వారు సూట్లేసుకుని చెమటలు కక్కుకుంటూ, కంఠ లంగోటీ (tie) సరిచేసుకుంటూ, మన తెలుగుజాతి ఔన్నత్యాన్ని గూర్చి ఉపన్యసిస్తుంటే నాకు ఒళ్ళు పులకిస్తుంది. ఆనందభాష్పాలు రాల్తాయి. సూటుపోతకి కారుతున్న వారి చెమట ధారల్ని చూస్తే నాకు దుఃఖం వస్తుంది. ఇంత గొప్ప సమాజసేవకులకి కూడా చెమటలు కార్పిస్తున్న మన దుష్టవాతావరణానికి సిగ్గుతో తల దించుకుంటుంటాను.  

                     

ఎదుటివాడు జడుసుకుంటాడని బట్టలేసుకుంటాం గానీ, అసలు మన వాతావరణానికి యోగివేమన డ్రెస్సే కరక్ట్. అందరికీ ఈ సౌలభ్యం ఉండదు. అసూబాలు వారి అమెరికా సంస్థల ప్రతినిధులుగా కొంత 'డ్రెస్ కోడ్' పాటించాలేమో, అందుకే ఉన్నిసూట్లు వేసుకుంటారు. అంచేత ఎండకీ, ఉక్కకీ మలమలా మాడిపోతుంటారు. ఈ వేషభాషలనే 'ఆహార్యం' (ఆహారం కాదు) అంటారని ఎవరో అనంగా విన్నాను. 

                      

కొందరు నా క్లాస్మేట్లు అమెరికాలో స్థిరపడ్డారు. ఎవరైనా మన్దేశం వచ్చినప్పుడు గెట్ టుగెదర్లు యేర్పాటవుతుంటాయి. ఒకసారి ఒక అమెరికావాసి ఒక పార్టీలో కోటేసుకొచ్చి అసూబాగా తన ఆహార్యం ప్రదర్శించాడు. మన భారతీయులకి సున్నితత్వం ఉండదు. బొత్తిగా అసూయపరులు. ఆరోజు పార్టీలో మా అసూబా అనేక విధములుగా హింసింపబడ్డాడు. అమెరికాకి వెళ్ళి ఒక మంచి సూటుగుడ్డ కొనుక్కున్నందుకు అభినందించాం. సూట్లో అచ్చు దొరబాబులా ఉన్నావని పొగిడాం. కోటేసుకున్నావు కాబటి నువ్వు కోటేస్సర్రావ్వి అంటూ ముద్దుగా పిలుచుకున్నాం. కొద్దిసేపటికి రెండుచేతులూ జోడించి, నమస్కరించి కోటు విప్పి అవతల పడేశాడు.                

                     

పురాణపురుషులక్కూడా ఈ ఆహార్యమే ప్రధానం. తంబురా లేని నారదుణ్ణి ఆ నారాయణుడే గుర్తు పట్టలేడు. విష్ణుమూర్తి పొద్దస్తమానం పాముమీద పడుకుని లక్ష్మీదేవితో కాళ్ళొత్తించుకుంటుంటాడు, కాళ్ళు నొప్పెట్టి కాదు. కాళ్ళ దగ్గర లక్ష్మీదేవి లేకపోతే ఆయన్ని శివుడు కూడా గుర్తు పట్టలేడు - అందుకని. పింఛంలేని కృష్ణుణ్ణీ, నాగలి చేతలేని బలదేవుణ్ణీ - ఇలా ఎంతైనా రాసుకుంటూ పోవచ్చు. ఎంత బరువుగా ఉన్నా, మరెంతో దురదగా ఉన్నా ఈ ఆభరణాలూ, వారి ట్రేడ్మార్క్ ఆయుధాలూ మోయక తప్పదు. ఆహార్యం అంటే అదే మరి!

                      

ఈ వేషభాషల గోల పురాణ పురుషులకేం ఖర్మ, వృత్తుల్లో కూడా చాలా ముఖ్యం. వాస్తురత్న, వాస్తుబ్రహ్మలకి ఋషీశ్వరుల వలే పొడుగు జుట్టు, పెద్ద బొట్టు, మెళ్ళో రుద్రాక్షలే ఆహార్యం. ఈ అవతారం లేకుండా ఈశాన్యమ్మూల బరువుందనీ, ఆగ్నేయం లోతుందనీ వారు చెప్పలేరు. చెప్పినా ఎవడూ పట్టించుకోడు. మెళ్ళో స్టెతస్కోపు, మందపాటి కళ్ళద్దాలు లేకపోతే డాక్టరుగారి డిగ్రీ మీద అనుమానం రావచ్చు. 

ఎంగెల్స్‌కి ఒకసారి గడ్డం దురదెట్టి గీసేద్దామనుకున్నాట్ట! గడ్డం తీసెయ్యటానికి గతితార్కిక భౌతికవాదం ఒప్పుకోదని మార్క్స్ వాదించాడు. వెధవ గడ్డానికి సిద్ధాంతాల రాద్ధాంతం ఎందుకులెమ్మని ఎంగెల్స్ కేరళీయ వైద్యం లాంటిదేదో చేసుకుని  మూతి దురదని తగ్గించుకున్నాట్ట! ఇది నిజం, ఒట్టు. నన్ను నమ్మండి. నమ్మకపోతే కమ్యూనిస్టు మేనిఫెస్టో రెండో అధ్యాయం, పధ్నాలుగో పేజీ చూడండి!               

                      

రాయలసీమ ఫ్యాక్షనిస్టులకి తెల్ల టాటా సుమోలే ఆహార్యం. ఆమధ్యన టాటా కంపెనీవాళ్ళు సుమోల ప్రొడక్షన్ ఆపేద్దామనుకున్నారు. కానీ - "ఒరే టాటా, దొంగ నా బేటా! నువ్వు సుమోలని ఆపావో.. అమ్మతోడు. అడ్డంగా నరికేస్తా" అంటూ ఒక ఫ్యాక్షనిస్టు తొడగొట్టి మరీ రతన్ టాటాని బెదిరించాట్ట. తన సుమోలకి ఇంత చరిత్ర ఉందని తెలుసుకున్న రతన్ టాటా, ఫ్యాక్షనిస్టు పరిశ్రమ దెబ్బతినకుండా ఉండేందుకు, ఒక సాటి పారిశ్రామికవేత్తగా తన నిర్ణయాన్ని వాయిదా వేసుకున్నాట్ట.

నాకు తెలిసిన పోలీసాఫీసర్ ఒకాయన రాయల్ ఎన్ఫీల్డ్ మోటర్ సైకిల్ని ఎంతో శ్రమకోర్చి నడుపుతుండేవాడు. చూసిచూసి ఒకరోజు ఉండబట్టలేక ఎందుకా దున్నపోతుని వెంటేసుకు తిరడగమంటూ అడిగేశా. అతను పెద్దగా నవ్వి "భలేవాడివే! బుల్లెట్ నడపకపోతే నేరస్తుల గుండెల్లో నిద్ర పోయేదెట్లా? చట్టం, న్యాయం, ధర్మం అనే మూడుసింహాలని కాపాడేదెట్లా?" అన్నాడు. అదీ నిజమే!  

                     

తరచి చూడగా - ఇంతమంది ఇన్నితిప్పలు పడుతూ తమ వేషాలు మోస్తూ ఉండటం మనకీ, వాళ్ళకీ కూడా అవసరమేననిపిస్తుంది. వేషాలు మనకి సౌకర్యంగా ఉండటం కోసం కాదు, కానేకాదు. ఎదుటివాడికి మన స్థాయీ, అంతస్తు తెలియజెయ్యటానికి మాత్రమే! ఇది దేవుళ్ళకే తప్పలేదు. పాపం, మన అసూబాలెంత!

(photos courtesy : Google)