తెలుగు ఉన్మాదం

"ఉన్మాదం రోగుల కోసం మానసిక వైద్యుల అవగాహన సదస్సు."

ఆంధ్రజ్యోతి జిల్లా ఎడిషన్లో ఈ వార్త చదవంగాన్లే కంగారుపడ్డాను. సైకియాట్రీ వైద్యంలో 'ఉన్మాదం' అనే జబ్బు ఉన్నట్లు నాకు తెలీదు. కొద్దిసేపటి తరవాత నాకర్ధమైందేమనగా స్కిజోఫ్రీనియా అనబడే ఓ మానసిక రోగానికి తెలుగు అనువాదం 'ఉన్మాదం' అని. మనసు దిగులుగా అయిపొయింది.

నాకెందుకో 'ఉన్మాదం' అంటే ఉగ్రవాదం టైపులో ఏదో తిట్టులాగా అనిపించింది. తలపెట్టిందేమో schizophrenia రోగం పట్ల అవగాహన కార్యక్రమం. వచ్చినవారిని ఉన్మాదులు అంటే.. పిలిచి మరీ అవమానించినట్లవుతుందేమో! ఉన్మాదం అనే అనువాద పదం తెలుగు నిఘంటువు ప్రకారం కరెక్టే ఆవ్వచ్చు. కానీ వినడానికి ఏ మాత్రం బాలేదు.

మన భాషాభిమానులు రోగాల పేర్ల విషయంలో కొంత నిబద్ధత పాటించాల్సిన అవసరం ఉంది. స్కిజోఫ్రీనియా అనేది జర్మన్ భాషా పదం. ఇంగ్లీషువాడు దాన్ని స్కిజోఫ్రీనియాగానే ఉంచేశాడు గానీ తన భాషలోకి అనువదింప పూనుకోలేదు. ప్రపంచవ్యాప్తంగా రొగాలకి ఒకటే పేరు ఉంటే మంచిది. అందువల్ల ఎవరికీ నష్టం కూడా లేదు.

'అతిసారం' అంటే కలరా అన్నసంగతి నాకు మొన్నటిదాకా తెలీదు. hypertension ని ఆంగ్లంలో బ్లడ్ ప్రెషర్ (BP) అంటారు. బిపి అంటే చదువుకోనివారిక్కూడా అర్ధమౌతుంది. కానీ తెలుగులో రక్తపోటు (ఏదో కత్తిపోటులా అనిపిస్తుంది కదూ) అంటూ భయాందోళనకి గురిచేస్తారు. diabetes అంటే తెలుగులో మధుమేహం (నాకు మధుబాల గుర్తొస్తుంది) అంటారు. typhoid అంటే విషజ్వరమట!

తెలుగు భాషాభిమానం అంటే విషయాన్ని complicate చేసుకోవటం కాకూడదు. ప్రజల్లో ప్రాచుర్యం పొందిన పదాల్ని (అది ఏ భాషైనా పరవాలేదు) అలా వదిలేస్తేనే ఉత్తమం. ఇంటర్నెట్ అనే పదాన్ని అంతర్జాలం (మార్జాలం గుర్తొస్తుంది) అంటూ ఏదో మాయాజాలం చెయ్యనేల! ఇలా అంటే మన professional భాషాభిమానులు ఒప్పుకోరు. వారికి కృతకమైన తెలుగు అనువాద పదాలంటేనే ఇష్టం.

అపరిచితుడు సినిమా గుర్తుంది కదూ! కొందరు భాషాభిమానులు స్టేజి ఎక్కేదాకా వాడుకభాష (తెలుగు + ఇంగ్లీషు పదాలు కలగలిపి) లో మాట్లాడతారు. మైక్ ముందుకొచ్చి స్వచ్చమైన తెలుగు మాట్లాడటం మొదలెడతారు.. రిమో రాముగా మారినట్లు. ఇంకొందరు మైక్ ముందు చక్కటి తెలుగులో మాట్లాడి.. స్టేజ్ దిగంగాన్లే 'సంస్కృతం' మొదలెడతారు.. రాము అపరిచితుడుగా మారినట్లు.

నాకెందుకో మొదట్నుండి మాతృభాషపై (చాలామందికి ఉన్నట్లు) తీవ్రమైన మమకారం లేదు. అందువల్లనేనేమో 'తెలుగు భాషని పసిబిడ్డలా సాకుదాం' అనే నినాదం నాకు అర్ధం కాదు! ఈ రోజుల్లో ఇంట్లో మాతృమూర్తులకే దిక్కులేదు.. ఇక మాతృభాషకి అంత పవిత్రత దేనికో! ఈ టాపిక్ తో "భాష - పెసరట్టు" అంటూ లోగడ ఓ టపా రాశాను.

నేను ఆంధ్రాలో పుట్టాను కావున తెలుగులో బ్లాగు రాసుకుంటున్నాను. కేరళలో పుట్టినట్లైతే నా బ్లాగుని మలయాళం భాషలో రాసుకునేవాణ్ని. నా భాష తెలుగు కావటం కేవలం ఒక యాక్సిడెంట్ మాత్రమే. దానికి లేని పవిత్రత అంటగట్టడం అనవసరం. కుక్కలక్కూడా కుక్కభాష ఉంటుంది కదా!

ఒకప్పుడు తెలుగుభాష అంతపుర కన్య. గురజాడ, గిడుగు ఆ కన్యని గుమ్మంలోకి తీసుకొచ్చారు. శ్రీపాద, శ్రీశ్రీ రోడ్డు మీదకి తెచ్చారు. రావిశాస్త్రి అలగా జనంలోకి తీసుకెళ్ళాడు. మా.గోఖలే, కేశవరెడ్డి సమాజపు అట్టడుగు లోతులు చూపిస్తే.. నామిని పల్లెజనుల బూతుభాష కూడా నేర్పించాడు. ప్రతిసారీ (భాషా) శంకరశాస్త్రి 'శారదా!' అంటూ గావుకేక పెడుతూనే ఉన్నాడు. అయినా లాభం లేకపోతుంది.

మనం సాధ్యమైనంతవరకు ఈ ధూమశకట యంత్రాలకీ, అంతర్జాలలకీ దూరంగా జరిగితే మంచిదని నా అభిప్రాయం. భాష అనేది ఎవణ్నో ఉద్ధరించడానిక్కాదు. మన ఆలోచనల్ని చెప్పుకోడానికి, రాసుకోడానికి మాత్రమే. అంతకుమించి ఏ భాషక్కూడా ప్రయోజనం లేదు. రేప్పొద్దున భాషలన్నీ అంతరించిపోయి సైగలు చేసుకుంటూ బ్రతికే రోజులొస్తే మనం కూడా ఇంచక్కా సైగలు చేసుకుంటూనే బ్రతికేద్దాం. నాకైతే అది కూడా హాయిగానే ఉంటుంది.

అంకితం..

తెలుగుభాషలో అనువాద పదాలు అంటూ కంకర్రాళ్ళ భాషని మనపై రుద్దడానికి ప్రయత్నించే విజ్ఞులకి.

(picture courtesy : Google)